De droom over Artificial Intelligence
In het boek ‘Bacteria to Bach and Back’ van Daniel Dennett wordt de evolutie van de geest beschreven. Om kort te gaan, na de Popperiaanse wezens die informatie uit de buitenwereld vergaren en op basis van hypothesen de wereld aanschouwen en op een redelijke veilige manier nieuwe uitvindingen uitproberen, zijn we nu beland in de fase van de Gregoriaanse wezens die gebruik maken van abstracte en concrete denk hulpmiddelen zoals democratie, microscopen en computers om kennis te vergaren en de wereld vorm te geven.
Ik had nog nooit van de term Gregoriaanse wezens gehoord, maar dat blijkt een verwijzing naar en eerbetoon te zijn aan Richard Gregory, de Brits psycholoog die zich bezig hield met perceptie en de psychologie van het zien. Hij is een van de eerste wetenschappers die zich met artificial intelligence (AI) bezig hield en gefascineerd was hoe we intelligentie en perceptie in machines konden brengen. Alhoewel we daar zoals hij zegt niet in geslaagd zijn is deze ‘droom’ wel goed en was hij ook op latere leeftijd nog steeds een voorstander om technologie met de hersenen te verbinden. In een kort interview van iets meer dan 2 minuten legt hij in prachtig Engels uit waar de essentie van de uitdaging van AI in zit.
Waar brengt technologie de economie naar toe
Prof. W. Brian Arthur (Stanford) is econoom en complexiteitdenker, Bekend geworden door zijn studies over netwerkeffecten die markten vergrendelen en die overheerst worden door een enkele speler. Hij schreef daar al over ruim voor de tijd dat Google, Apple en Alibaba zo groot waren als ze nu zijn. Hij is onder andere lid van de founders society van het beroemde Santa Fe instituut.
Volgens Arthur hebben de digitale technologieën een tweede economie gecreëerd, een virtuele en autonome economie, met een belangrijk kenmerk dat het externe intelligentie biedt aan het bedrijfsleven dat niet gehuisvest is in de menselijke geest, maar in algoritmes en machines van de virtuele economie.
Arthur stelt dat we een ander economisch tijdperk betreden. In principe zijn we op een punt gekomen waar er voldoende is voor iedereen. Het draait om toegang te hebben tot producten en diensten. Het gaat in de toekomst om distributie, over hoe mensen een aandeel krijgen in dat wat wordt geproduceerd. Alles, van handelsbeleid tot overheidsprojecten tot commerciele regelgeving zal in de toekomst beoordeeld worden aan de hand van het criterium ‘distributie’. De politiek zal veranderen, het vrije marktgeloof zal veranderen, sociale structuren zullen veranderen.
De komst van externe intelligentie gaat ons leven meer dan we nu kunnen beseffen gaan bepalen. Als voorbeeld noemt hij een bestaande app die bepaald of je per direct geld kan lenen. Een sensor bepaalt via een stemanalyse wie je bent, een algoritme analyseert je bankaccount en bekijkt je kredietwaardigheid en bestedingspatroon en weer een ander algoritme bepaald of je aanvraag wordt goedgekeurd. Geen mens komt er meer aan te pas.
In deze nieuwe fase van de economie gaat het niet zozeer om banen omdat de productie in zijn algemeenheid steeds beter, efficiënter en toereikend wordt georganiseerd. Nee het gaat in de toekomst om wie toegang krijgt tot wat en hoe.
Daarbij zullen we sociale vragen moet oplossen zoals: hoe we betekenis vinden in een maatschappij waarin banen schaars zijn, hoe gaan we om met privacy in een maatschappij waar autoriteiten en bedrijven ons leven en financiën met de snelheid van het licht in kaart kunnen brengen, onze gezichten herkennen en onze politieke overtuigingen kunnen volgen. Volgens Arthur zijn we zoals hij dat noemt het tijdperk van de distributie binnengetreden.
Stemfenomeen
Na al dat lezen over artificiële intelligentie en netwerk dynamieken kan je je wel eens afvragen wat een mens nu eigenlijk nog kan zonder techniek. Na een beetje Googlen kom je dan bij TedX een Australisch stemfenomeen tegen die je versteld doet staan wat je zo al met je stembanden en een beetje lucht kan doen. Bijzonder ook de passie (en lef) te ervaren die deze artiest laat zien. Echt even kijken:)
Vakantie, hoe doe je dat ook alweer?
illustratie Timo Karthaus
In ieder geval geen Warrior in Juli…….tot in augustus